Wat Een Mooie Ochtend (Slaap Zacht)

Ik loop de stemmen uit mijn kleren
Op de kaai langs de rivier
De maan verdwijnt
De zon verschijnt
En de dag staat op een kier

De wereld rust
En de mensenzee
is door dekens opgeslokt
Bedolven onder golven
werd de maalstroom afgeklokt

Wat een mooie ochtend
Slaap zacht
Wat een mooie ochtend
Slaap zacht

Ik wrijf de vlekken uit mijn ogen
Op een steiger aan de stroom
Op reis doorheen het ochtendgrijs
En het lijkt wel of ik droom

Maar ik hoef geen rust
En het mag gerust
wat meer zijn dan voorzien
Je moet me echt niet sparen
Je mag me niet ontzien

Gun me minstens de illusie
Zoals aan mezelf beloofd
Dat ik tot de laatste druppel
Heel de nacht heb leeggeroofd

Wat een mooie ochtend
Slaap zacht
Wat een mooie ochtend
Slaap zacht

Laat me maar verdwalen
Beneveld door de mist
Alleen langsheen de blauwe steen
Voor de buitenwacht vermist