Hij stond nergens in het leven
Maar je zag hem overal
Geen geld, maar ook geen lening
Maar wel een uitgesproken
mening
Over alles wat verplicht is
Maar eigenlijk niet hoef

Hij liep over van de plannen
Had ook heel wat in zijn mars
En al bleef dat goed verborgen
Het baarde hem geen zorgen
Het was aangenaam verdwalen
In de stilte voor de storm

En hij zei:
Weet je wat
Ik zweer je dat
Ik barst van het talent
Ik wacht alleen wat
Op het beste moment

Om in de aanval te gaan
Je achterover te slaan
Je zal met je mond vol tanden
In bewondering voor me staan

Om het roer om te slaan
En uit het niets op te staan
Je zal met je mond vol tanden
In bewondering,
Bewondering voor me staan

En zo bleef hij jaren bezig
En maar broeden op z’n ei
En als je even polste
Hoever het daarmee stond
Nam de drank hem wel eens vaker
De woorden uit de mond

Het klimaat was niet zo gunstig
Want de tijdsgeest niet echt rijp
Dus dook hij nog even onder
Terwijl hij wachtte op een wonder
Op één briljante inval
Op de geniale vondst

En hij zei:
Weet je wat
Ik zweer je dat
Ik barst van het talent
Ik wacht alleen wat
Op het beste moment

Om in de aanval te gaan
Je achterover te slaan
Je zal met je mond vol tanden
In bewondering voor me staan
Om het roer om te slaan
En uit het niets op te staan
Je zal met je mond vol tanden
In bewondering,
Bewondering voor me staan

Maar het plan liet op zich
wachten
Er kwam weinig van in huis
Was er met zijn discipline
Of zijn wekker iets niet pluis?
Nu waant hij zicht tevreden
Plant hij boontjes in de tuin
Soms moet hij zachtjes huilen …
Bij een kistje op de zolder
Waar de storm in wordt bewaard
Al blijkt die jaren later
Een storm in een glas water